2-05. Cabo de Gata

Cabo de Gata, het park dat we vorig najaar overgeslagen hebben. Lekker, twee uurtjes rijden en we zijn er….We gaan het inhalen een nemen er de tijd voor! Maar waar we uiteindelijk na uren rijden en dwalen beland zijn…, voor mijn gevoel in de middle of nowhere. De navigatie neemt ons eerst mee naar Almería, wat er trouwens prachtig bij ligt met haar imposante brug en haven als je aankomt rijden. De foto maken vanuit de auto lukte helaas niet echt. We rijden ongeveer drie keer hetzelfde rondje in de drukte van de stad, en komen uit op …..Avenue Cabo de Gata! Hilarisch eigenlijk, maar toch niet echt bevorderlijk voor de stemming….Miss Googlemaps trekt soms haar eigen plan, zeker wanneer je de route niet vastzet…. Vooruit, opnieuw dan maar. Nu komen we uit in het plaatsje Cabo zelf, uiteindelijk op een parkeer- cq camperplaats. We gaan er even uit voor een wandeling maar worden bijna gezandstraald door de harde wind hier. Gauw weer terug naar de beschutting van ons huisje en verder. Drie maal scheepsrecht! Eindelijk vinden we de camping, die twee uur rijden is een hele dag geworden…. 

3-05. Ik ben vroeg wakker, klim op een gegeven moment over mijn lief heen en maak de vaste ochtendwandeling. Als ik aan het eind van het zandpad ben, het “Prohibio” bord negeer en op een wal voor de kassen sta, is daar op het open, schaars begroeid terrein een klein ondiep watertje. Ik zie een aantal zwart -witte vogels met halflange, oranje poten die daar een perfecte ochtenddans uitvoeren. Prachtig om te zien. Doodstil, bang om het beeld te verstoren, sta ik dit te bewonderen tot zij plotseling gezamenlijk opvliegen; de show is voorbij.

De informatie die ik hierover vind is  treffend: “De steltkluut is zonder meer de eleganste onder de wad- en steltlopers. De kenmerkende lange poten doen aanvankelijk wat onhandig aan, maar hoe sierlijk zijn de poses en de bewegingen. De prima ballerina/premier danceur van de plas-dras! “

Langs het eenzame kerkje wat van elke kant van het gebied in het oog springt, fietsen we s’middags naar Cabo, de zoutlagunes en de vuurtoren welke de tocht écht speciaal maakt. Vlak langs een hoge bergwand aan de ene kant maken we een fikse klim van 10%, aan de andere kant, in de diepte, ligt de zee, het is een geweldig contrast. De rest is niet echt wat we ervan verwachtten, we zijn dan ook geen vogelaars met een goede kijker om de nek. Fietsen in de Kennemerduinen vinden we stiekem mooier…,morgen verder!