2. Mataró, bij Camping Barcelona

6 oktober. Gister aangekomen, op een volle camping aan de snelweg. We boeken voor twee nachtjes en krijgen een, voor deze begrippen, prettige hoekplek. Recht voor ons uit loopt een pad naar beneden met  het uitzicht op zee. Het is heerlijk weer, we zijn er op de vele vliegen na, blij mee. Na een loopje met Beike komen we er al snel achter dat dit niet een gewenste plek is om langer te blijven. We steken een smerig tunneltje door naar het aangegeven wandelpad langs de zee, het plaatje spreekt boekdelen! Een klein stukje “strand” aan weerszijden geblokkeerd met rotsblokken waardoor een wandeling onmogelijk lijkt. Ik klim een onooglijk trappertje op en kom uit op het “wandelpad”. Het is een smal paadje langs de spoorlijn met nul bescherming tussen pad en spoor. Ik sta er nog niet of de eerste trein raast langs me heen. Gelukkig staan Beike en Jan nog beneden, het arme beest zou zich wild schrikken….

Vandaag lijkt een luie dag te worden, lekker lezen met een lauwwarm windje om ons heen. Van het plan om naar Mararó te fietsen is nog niets gekomen. Ook dat is een smalle weg, met auto’s die zo te horen zeker de snelheidsgrens aan hun laars lappen. We nemen nog even een kijkje…

De korte wandeling langs de niet spoorwegkant van de snelweg, waar een paadje leek te lopen eindigt bij de afrit van een benzinestation….Daarna ben ik (gehelmd😅) op de fiets gestapt om de andere weg te verkennen, maar hier bleek ik hopeloos te verzanden in het zand….Tijd om te vertrekken!