5-05 Bevrijdingsdag

5-05. Deze camperplaats doet aan als een plek met een ziel. 
Alle voorzieningen zijn er. Van toilet, tot douche, een piepklein winkeltje, een soort middenruimte met tentdak erboven om te chillen en een deel waar yogalessen gegeven worden. Toen ik daar vanmorgen langsliep was er een klein aantal mensen bezig. Ik heb even verlangend staan gluren. Maar inbreken tijdens een les, dat gaat natuurlijk niet….

We staan onderlangs rotsen, tussen strand en autoweg in. Het zand is antracietgrijs van kleur, grint en keien bovenlangs en vrij voor honden. In de loop van de dag loopt het vrij vol.

Bevrijdingsdag, er komt een foto langs van een kleindochter “met historisch besef”, doelend op het yoghurt-ontbijtsnorretje. Je kunt er soms maar beter een grapje van maken.
In de krant lees ik dat we “door de tijd zijn gevallen, het lijkt wel 1939”. Een mooie en treffende formulering voor zoiets lelijks als de huidige oorlog in Europa. Laatst kwamen ook de “vier (menselijke) mechanismen” langs, de mechanismen die werken in onze geesten in oorlogstijd. Om, nu we er weer mee geconfronteerd worden, een analyse te maken hoe het toch mogelijk is om gruweldaden te plegen zoals die nu gebeuren en altijd al gebeurd zijn. Zo is het er dus ineens weer, een Onvoorstelbare waarheid. Één van twee parallelle werelden. Naast ons leven, waarin we vrijheid kunnen vieren, onze jonge kinderen genieten van een klapfestval, waarin we kunnen reizen, vakantie hebben, gewoon kunnen werken, bestaat tegelijk die dichtbije en angstig te rijmen realiteit….