22/05. Salamanca

Ook wel Roma la Chica genoemd; het Athene van het Westen vanwege zijn licht en “Gouden Stad” vanwege de onvergelijkbare zandkleur van de gebruikte stenen die goud oplichten in de zon. Aan het eind van de middag stappen we nog even op de fiets om langs de rivier af te dalen richting de stad. Het pad en de struiken zijn plaatselijk veranderd in een winters tafereel; bezaaid met de pluizige sneeuw van de populieren. Een stukje verder wacht ons een oorverdovende, staande ovatie van de klaprozen uit de rood overgoten berm. Even waan ik mij langs de slootkanten van de boerderij vroeger. We plukten er hele boeketten van, vaak gemengd met de kamille- en pinksterbloemen. Voor thuis of soms, om te verkopen. Dan had ik weer een paar stuivers om te “versnoepen”, dol als ik was op een trekdrop of zakje salmiak uit het snoepwinkeltje vlakbij school. Zo kwam ik al jong achter het geheim van mooie veldbloemen. Die je dus maar beter in de berm kan laten staan om er elke dag opnieuw van te genieten. Ik denk dat hier mijn liefde voor papavers en andere veldbloemen is ontstaan, om nooit meer over te gaan.

Wanneer we Salamanca binnenkomen, springen mij de mooi gekleurde ramen van het museum in de oude stadsmuur als eerste tegemoet. Casa Lis, het huis met de gekleurde erkers, genoemd naar de eerste eigenaar; een welgesteld en bereisd persoon die voor een modernistisch uiterlijk van het te bouwen herenhuis koos. De tweede eigenaar werd de rector van de universiteit, die met zijn gezin van de status die dit huis hem verschafte, heeft kunnen genieten.  Vele huurders volgden hierna tot het onbewoond en in verval raakte. 
Al lezend in een duistere vertaling kom ik er achter dat de burgermeester samen met de gemeente Salamanca, het pand van “de ondergang redde”, door het gewoon te stelen van de toenmalige eigenaar die destijds een “gestrafte” was. Tot zover gerechtigheid, en de geschiedenis van het Museo Art Nouveau en Art Deco.… Ik maak er een foto van en stap weer op. We komen op een pleintje, grenzend aan een plantsoen, parkeren onze fietsen en lopen de oude Romeinse brug op. Daar genieten we van het uitzicht op de monumentale oude stad, de rivier onder ons en het groen om ons heen. Morgen verder.