7. Een fijne plek

18/10. Het is een bijzondere dag vandaag, precies een jaar geleden nam Carla, lieve schone zus, afscheid van het leven. Ik heb er steeds aan moeten denken de laatste dagen. Time in a bottle, één van de muziekstukken die jij koos, gaat steeds door me heen… De bloeiende rozemarijn in de heuvels, met de symboliek van liefde trouw en niet vergeten, past perfect….

We staan nu vier dagen en hebben er nog geen genoeg van…, behalve ook hier weer, de irritante vliegen! Maar vooruit, we laten ons toch niet kisten daardoor? Wat hebben we zoal gedaan? Maar beter is je afvragen of je überhaupt iets zou móeten doen…Al ligt dat wel op de loer wanneer je al een paar boeken hebt gelezen en je ook niet in de bekende voetsporen wilt gaan…

Zo was er eerst een ”blurrie” dag, hoofdpijn en nergens zin in, heel tegenstrijdig aan de uitnodigende omgeving en de verwachting. Of was het de verandering van luchtdruk; warm en drukkend benauwd? Er viel zelfs een buitje, kort maar genoeg om nat van te worden op de fiets!
Gister even heerlijk gestrand; zelf zittend op een rots, met mijn voeten in het heldere water, Beike lekker laten zwemmen. Met uitzicht op twee aalscholvers op de rots die naar gelang de tijd gestaag verliep, steeds dichterbij elkaar kropen totdat het leek of er nog maar één zat. Met mijn boek op het kleed was daar ineens een bruine sprinkhaan die mij begroette met een tikje tegen de schouder voor hij weer op zand landde..

In de namiddag op de fiets geklommen naar Route 66, een gezellige barretje met aardige Belgische eigenaars met altijd lieve aandacht en een koekje voor meekomende honden. We drinken een  Choufje en, hoe bedenk je het hier, frites met stoofvlees! Gezellig gezeten, op altijd een vol terras(je), waar ook veel Engelsen komen. 
In de avond zitten we nog een poos buiten, met een lekker zacht hondenlijf opgekruld tegen me aan. 

19/10 Vanmorgen heerlijk gewandeld in het heuvelgebied rond de camping. Beike gaat uit zijn dakkie hier; hij rent en snuffelt zich suf en is regelmatig een eind uit beeld. Het is neveligwarm vanmorgen. De tovertakjes komen voorzichtig in bloei met kleine gele bloempjes, de lila kleur en de zoete volle geur van de rozemarijn komt ons tegemoet in de vochtige ochtendlucht. 

Vanmiddag lekker gefietst, de andere kant op deze keer. Richting Isla Plana, waar de rijpe dadels bij de Local Social  voor het oprapen liggen. Deze strook ziet er verrassend uit, heel anders dan de kant van Mazarrón. De weg er naar toe gaat omhoog en doet tropischer aan qua begroeiing. De Local Social lijkt een soort buurthuis, vanaf de aanrijd route enigszins verstopt op een pleintje aan de strandweg van Isla Plana. Een onopvallend laag wit gebouwtje met terras direct voor het gebouw en aan de overkant van de weg aan zee, onder een aantal palmbomen, waar je zelf je drinken haalt. Het grenst aan een kleine opgraving uit de Romeinse tijd. Het uitzicht over de kleine baai beneden, het eenzame oude kerkje op de punt, de zee aan de ene kant richting Mazarron en aan de andere kant Plana d’Isla Plana en verder tot zover je kunt kijken naar de berg van La Azohia is dubbel en dwars genieten. Thuisgekomen maak ik een gezellig tapasje en hebben we verder een heerlijke luie middag..