8. De Torrestuin.

21/10. De tijd verglijdt en gaat toch snel. . De sfeer én het weer maken dat we hier al een volle week staan. Als je de weerkaart van Spanje en Portugal bekijkt, is dit momenteel de beste hoek om te verblijven. De plannen om door te trekken laten we maar even voor wat ze zijn. Dat betekent wel meer te ontdekken in de Torres voor- en achtertuin, en de nabije omgeving. Schuin tegenover ons staat een Nederlands stel dat hier al tien jaar komt. Daar komen wandel en fietstips vandaan, erg handig. Je moet het echt hebben van mensen die het hier goed kennen, óf al wandelend zelf op ontdekking willen gaan. Maar dan kan het zomaar voorkomen dat je boven op een heuvel staat met een hond die al buiten adem is van al zíjn ontdekkingen, je geen idee hebt waar het pad naar toe loopt en hoe lang je dan nog onderweg bent. Maar goed dat ik gister op dat punt terug ben gelopen; vandaag hoorden we dat het, overigens prachtige, pad hoger de bergen in gaat en met de afdaling terug naar de camping ongeveer 12,5 km lang is. Vanmorgen hebben we het pad, tot hetzelfde punt, samen gelopen en zijn ruim een uur en een kwartier weggeweest onder het genot van de geur van bloeiende lavendel en rozemarijn. Het leek wel een kruidentuin! Zelfs hebben we ontdekt wat mensen toch her en der aan het plukken waren. Wanneer wij er naar speurden in de betreffende bomen, konden we daar niets in vinden. Nu weten we dat zij op zoek waren naar vijgen! Inmiddels zijn ze nagenoeg leeg geplukt. Op enkele na, waar wormpjes zich al tegoed aan gedaan hebben.… 🧐

Uiteindelijk nemen we van de rozemarijn en lavendel een paar takjes mee, hopelijk blijven de vliegen zo weg. Maar helaas bleek dat ijdele hoop, wél heeft onze spaghetti vanavond de smaak van heerlijk geurende rozemarijn….
Beike loopt halverwege de wandeling met de tong op zijn sokjes maar hij vindt het heerlijk. Zouden we langer willen lopen moet hij, uit bescherming, een deel aangelijnd worden. Hij wordt zó overspoeld door allerlei geuren en prikkels dat hij zichzelf voorbij gaat. 
Het échte poëzie pannetje hebben we inmiddels gehad bij Meson Murciana, het was weer een feestje! Béétje jammer dat de maat van mijn wijntje te lijden had onder de charme van Beike; de serveerster was zo in zijn ban, dat ze voortijdig stopte met schenken….. Maar ja, je kunt nu eenmaal niet alles hebben,  behalve bij  de Local Social in Isla Plana 🤓…
Vanmiddag zijn we naar Bolnuevo gefietst, waar we het afgelopen voorjaar hebben gestaan. 
Volgens de buurman moeten we voorbij de paddestoelenformatie (geërodeerde rotsen) gaan waarna we in een mooi natuurgebied terecht zouden komen. Zo gezegd, zo gedaan. Het is idd een pareltje om te zien, zelfs op een heiige en grotendeels bewolkte dag als deze. Geen idee dat dit er nog achter lag! Het pad langs de zee lijkt een uitdaging om te fietsen, maar niet voor vandaag… Wanneer we hier toch langer blijven kunnen we de fietsen parkeren en ons aan deze wandeling wagen? Ik zet het op mijn “future to do” lijstje. Nu naar beneden voor een verdiend glas bier bij Route 66 🤗!