9. Op de camping.

Als “reisverslag” kunnen we dit nu wel vergeten, langzamerhand lijkt het een soort dagboek te worden. We bouwen hier de routine op van s’morgens Beike uitlaten, koffie drinken, nieuws lezen, iets eten, douchen of gewoon nog niet… En dan rommelen, een verkleind huishoudentje. Het lijkt wel thuis, op het warme weer na! Al is het thuis nu ook bijzonder warm voor de tijd van het jaar, wat natuurlijk ook heel fijn is voor de energierekening! Morgen is het weer vrijdag, twee weken hier. We noemen het “oefenen”, zo lang op één plek te zijn. Want hoe zou het zijn om b.v een aantal maanden hier te zijn? Ik ben er nog niet uit, de mogelijkheid houdt ons iig bezig. 

Het zwembad gaat om één uur open, tot acht, behalve in het weekend. Dan is het van elf tot half drie, en van half vijf tot acht. Het is iig heerlijk om een aantal banen te zwemmen in dit heuvelachtige paradijsje. Meestal heb je het bad voor jezelf, met op de ligbedden één of twee zonaanbidders. 
Vandaag heb ik bv vóór het zwemmen onze “tapaslunch” zover klaargemaakt zodat de smaken even konden inwerken; het was heerlijk! Spaanse tomatensalade met ui, groene paprika, rauwe ham, olijven met een dressing van olijfolie, witte wijnazijn, geraspte knoflook, klein beetje citroensap en agave siroop. Stokbroodje erbij met ansjovisjes. Het weer is ernaar, we genieten ervan, zoals ook een avondje gamba’s bakken. Het kan allemaal nog…Ondanks de droogte en dorheid, is de natuur hier in staat om te verrassen. De bloeiende cactusplant b.v, elke dag lijkt er een nieuw bloem aan te komen. Of de bloeiwijze van de conifeerachtigen met haar grote ronde “kegels”, ik vind het bijzonder om te zien. In tegenstelling van wat bij ons in de tuin ooit van die kleine bolletjes waren, lijken het hier wel nieuwe aardappeltjes, tot ze opengaan. Ook het groepje kleine witte reigers in de heuvels, azend op de vele sprinkhanen, die ineens samen opvliegen. Ik houd ervan..