19. Cap Frehel
8 augustus 2021 - Saint-Brieuc, Frankrijk
Het is zover; op tijd Beike uitgelaten, gedouched, en ontbeten. We kunnen; op weg naar de veelbelovende Cap Frehel. Ik verheug me al, misschien loop ik straks wel met de zon op mijn huid, in mijn hemdje, langs de kliffen. Ik zie Jan met t shirt en jas, geen vest. Frisse wind, zegt hij. O o die overmoed! De wens is de vader van de gedachte, ik hoor mijn moeder….Oké, dan trek mijn “warme” t shirt maar aan, ook met jas eroverheen.
Godzijdank! Het eerste stuk gaat goed, maar de lucht wordt al donkerder. Het spettert licht en dat is nog maar het begin. Zoveel regen als het wordt in de loop van de dag hebben we nog niet gehad hier. Als een stel verzopen katten schuilen we. Onder de bomen, in een bushokje, weer onder de bomen, of maar niet. De stemming is onderhand tot nul gedaald, veel zeggen we niet meer tegen elkaar. De Franse fietsers waar we zo ongeveer mee op fietsen, wijzen ons op een tres bien restaurant, une degustation, avec fruit de mer! Vanuit onze schuilplek zien we aan de overkant van de weg het bord staan.
Prima alternatief toch? Maar de zin is ver te zoeken…
Toegeeflijk zegt Jan even later, zullen we dan toch maar even…
Tegelijkertijd klaart het weer op, laten we maar doorfietsen zeg ik, nu kan het weer. Maar ik houd je eraan voor de terugweg!
We zetten door en komen bij een splitsing; Cap Frehel of Fort la Latte. Het wordt het kasteel. Nog een klein stukje fietsen en een laatste bui trotseren.
We worden beloond in onze keuze, het wordt zowaar nog een leuke wandeling met mooie plaatjes!
Op de foto van links naar rechts zie je de omgeving van de Cap, de Cap gezien vanuit het kasteel, het uitzicht op de kant waar wij staan, en een uitkijkje door de kasteelmuur.
Hier zie je links boven de gevangenis. Aan een touw lieten ze de gevangene zakken, de put in…
Rechts onder zie je de ingang.
Het is de moeite waard om de donjon in te klimmen, naar het bovenste balkon. Daar heb ik rondom het uitzicht over zee, de mooie rotspartijen en het kasteel beneden.
Aan de voet van de donjon staat nog een bijzonder atribuut. De stenen oven waarin de kanonskogels werden gesmeed.
Door de kier kijk je op de oven. Van links naar rechts staat het kanon, het kasteel, en de wenteltrap in de donjon. Rechtsonder de trap tussen de touwen naar het bovenste balkon.
Onder zie je de slinger waar de kogel mee weggeschoten werd.
Langs de kruidentuin, de stormram en de menhir lopen we terug naar de fietsen.
Cap Frehel, deels begroeid met prachtige paarse heide is hier de blikvanger waar we genoegen mee nemen. Mooier wordt het niet.
Het verhaal van vandaag eindigt hier nog niet, er wacht nog een tegoed….
Behalve dan de verse mosseltjes die we hiervandaan meenemen en die ik strakjes zelf klaarmaak!