26. Dieppe

Jan rijdt, onderweg zorg ik voor een appeltje en een kopje thee en knuffel met Beike. Tijdens het rijden heeft hij namelijk een plekje tussen ons in veroverd. Door zijn riem iets te verlengen kan hij daar beter komen en heeft hij zelfs de ruimte om zijn kop, of lange lijf, op mijn schoot te leggen. Hij geniet ervan, ik stiekem ook. 
We rijden, langs de nu bekende plaatsen en plaatsnamen. Nog een keer Honfleur met de imposante tuibrug de “Pont de Normandië”, die over de Seine loopt op de plaats waar deze uitmondt in het kanaal. Alles in de tegenovergestelde richting, ontegenzeglijk onderweg naar huis… 

Het doel vandaag is Dieppe, voor schilders wordt het licht van deze grote vissershaven als  een “schatkist” gezien. 

 Gelet op het intense blauw van de lucht wat je op bijna alle foto ‘s van Dieppe terugziet, kan ik het alleen maar eens zijn met de vergelijking. 

We staan op de aangegeven camperplaats vlakbij het centrum. Tussen een hoge krijtrots en de haven in. Wanneer we waterpas op de blokken staan en Jan aan het vogelen is met de elektriciteit, zie ik Beike staan.  Gebiologeerd en in de startblokken, staart hij naar een punt waarvan ik denk, wat ziet hij daar? Dan zie ik achter het hek, onderaan de bergwand, een paar berggeiten scharrelen.  Die kende hij nog niet….. 

Koffie zit er nog niet in, electriciteit wordt hier op vaste tijden aangeboden, de komende cyclus is van zes tot tien vanavond. We kunnen dus eerst de stad rond de haven in.  Om daar te komen moeten we een brug over, de zogenaamde Pont Tournant. Een stukje ervoor komen we een bord tegen met een afbeelding van een schilderij uit 1882 van de haven zoals die vroeger was.

Met uitzicht in de verte op het monument l’ Eglise de St Jacques. De bouw hiervan heeft meer dan 400 jaar geduurd en werd in de eerste helft van de 16e eeuw voltooid. We nemen er genoegen mee om deze straks vanaf een leuk terras te bewonderen.

We steken de “pont tournant” over. De brug draait open over het spoor wat rechtsonder zichtbaar is.

Aan de deze kant van de Pont zien we een jongere afbeelding (1901)van de geschilderde oude haven, gemaakt door een andere kunstenaar. Het kerkje uit 1840 op de krijtrotsen, de “Notre Dame de Bon Secours, met de gevel naar zee gericht om de mensen die omgekomen zijn op zee, te herdenken. Je zou deze symboliek zo naar het nu kunnen verplaatsen…

Na de rondwandeling zien we een gezellig plekje om nog even van de zon en de stad te genieten,

voordat we terug gaan naar een kale camperplaats. Het grappige van dit vlonderterras is dat er openbare  plekken gecreëerd zijn waar mensen zomaar neer kunnen strijken, waar met name ouderen gebruik van maken. Zoals dit deftige oude dametje met haar roze lipstick op, haar gele sjaal keurig om haar hals geknoopt en haar strooien hoedje op, hier zit te genieten. Met als enige gezelschap haar paars gemêleerde wandelstok naast zich. 

Even later schuift er een oudere heer aan. Geleidelijk verandert de  stilte om haar heen in een geanimeerde conversatie. 
 

Vandaag 14 augustus, we rijden weer een stukje door. Maar niet voordat ik nog een paar plaatjes schiet van het mooie licht en de kleuren uit deze “Schatkist”.

  Blik op de Pont Tournant als we de stad uitrijden. 

We zoeken een camping in de buurt van Cap Blanc Nez om nog een paar daagjes strand te pakken voordat we maandag naar huis gaan. Op dat punt zijn we vier weken rond.